فرهاد اگرچه مبتلای تیشه ها بود

تنهاتر از شیرین ،صدای تیشه ها بود

هرچند با عشقش یه سنگی ضربه میزد

در سینه ی فرهادجای تیشه ها بود

بر پیکر عشاق دست و دل شکسته

بر بام عالم ردپای تیشه ها بود

دیو سپید پای دربند دماوند

زندانی از فریادهای تیشه ها بود

دیشب صدای تیشه از کوهی نیامد

بیخوابی شسرین برای تیشه ها بود